İnşaat sektöründe kullanılan beton agregaları, betonun dayanıklılığı ve performansı açısından kritik bir rol oynar. Bu nedenle, agregaların kalite kontrolü için çeşitli testler uygulanır. İşte başlıca beton agregaları deneyleri:
Fiziksel Deneyler
- Granülometri (Tane Dağılımı) Analizi (TS EN 933-1)
- Agregaların tane büyüklüğü dağılımını belirler. Elek analizi ile yapılır.
- Yoğunluk ve Su Emme (TS EN 1097-6)
- Agreganın yoğunluğu, birim hacim kütlesi ve su emme oranı ölçülerek beton dayanımı açısından değerlendirme yapılır.
- Agrega Geometrik Özellikleri (TS EN 933-3, TS EN 933-4)
- Yassılık ve uzunluk oranları belirlenerek agrega şekil özellikleri analiz edilir.
- İnce Madde Miktarı (TS EN 933-1)
- Agregada bulunan kil ve ince partiküllerin oranı belirlenir.
- Los Angeles Aşınma Deneyi (TS EN 1097-2)
- Agregaların aşınma direncini ölçer. Özellikle trafik yüküne maruz kalan betonlarda önemlidir.
- Donma – Çözülme Dayanımı (TS EN 1367-1)
- Agregaların donma-çözülme döngülerine karşı dayanıklılığı test edilir.
- Kılcal Su Emme Deneyi
- Agregaların suyu emme ve yüzeye taşınma özellikleri belirlenir.
Mekanik Deneyler
- Basınç Dayanımı (TS EN 12390-3)
- Agrega içeren beton numuneler üzerinde uygulanarak dayanım belirlenir.
- Darbe Dayanımı (TS EN 1097-2)
- Agregaların ani darbelere karşı direncini ölçer.
- Ezilme Dayanımı (TS EN 1097-2)
- Yük altında agregaların parçalanmaya karşı direncini belirler.
Kimyasal Deneyler
- Sülfat ve Klorür İçeriği (TS EN 1744-1)
- Beton içindeki agregaların sülfat ve klorür içeriği belirlenerek korozyon riski değerlendirilir.
- Organik Madde İçeriği (TS EN 1744-1)
- Betonun priz süresi ve dayanımı üzerinde etkili olabilecek organik bileşenler analiz edilir.
- Alkali Silika Reaktivitesi (TS EN 1744-6)
- Agregaların alkali reaksiyona girme potansiyeli test edilerek betonun uzun vadeli dayanımı tahmin edilir.
